شکر گزاری از جمله مواردی است که در زمره بدیهیات است و هر انسانی ملتفت است که در مقابل نعمت و خوبی هایی که می رسد باید شکرگزار باشد.
این موضوع در واقع نیازمند اثبات نیست که اگر فردی به ما خوبی کرد برای قدردانی از آن فرد باید تشکر و سپاسگزاری روا داشت. دین مبین اسلام توصیه های فراوانی در این موضوع داشته است تا مبادا فرد مسلمانی از این مسئله مهم غافل شود و آن را فراموش کند. خداوند متعال بندگان شکرگزار و متواضع را مورد عنایت بیحد خود قرار میدهد و می فرماید: «إنَّ اللهَ یُحبُّ کُلَّ عَبدٍ شَکور. خداوند بندگان شکور و سپاسگزار خود را دوست میدارد.» امام صادق (علیه السلام) در روایتی درباره شکرگزار بودن میفرماید: «اَلشُّکرُ زیادةٌ فیالنِّعمِ و اَمانٌ مِنَ الفَقرِ. شکرگزاری باعث وفور نعمت و مصونیت از فقر و تهیدستی است.»
شکر گزاری از جمله مواردی است که در زمره بدیهیات است و هر انسانی ملتفت است که در مقابل نعمت و خوبی هایی که می رسد باید شکرگزار باشد.
این موضوع در واقع نیازمند اثبات نیست که اگر فردی به ما خوبی کرد برای قدردانی از آن فرد باید تشکر و سپاسگزاری روا داشت. دین مبین اسلام توصیه های فراوانی در این موضوع داشته است تا مبادا فرد مسلمانی از این مسئله مهم غافل شود و آن را فراموش کند. خداوند متعال بندگان شکرگزار و متواضع را مورد عنایت بیحد خود قرار میدهد و می فرماید: «إنَّ اللهَ یُحبُّ کُلَّ عَبدٍ شَکور. خداوند بندگان شکور و سپاسگزار خود را دوست میدارد.» امام صادق (علیه السلام) در روایتی درباره شکرگزار بودن میفرماید: «اَلشُّکرُ زیادةٌ فیالنِّعمِ و اَمانٌ مِنَ الفَقرِ. شکرگزاری باعث وفور نعمت و مصونیت از فقر و تهیدستی است.»